Gazetede fıkra yazarıydı. Röportaj yapan muhabir izne ayrılmıştı. Bir siyasetçiyle röportaj yapılacaktı. Gazetenin müdürü fıkra yazarını görevlendirdi.
Siyasetçiyle buluşuldu. Düzenekler hazırlandı. İlk röportaj sorusu soruldu:
-Hep gelecek planlarından bahsediyorsun ama şimdiyi hiç konuşmuyorsun. Gelecek planlarında her şeyin güllük gülistanlık olacağını söylüyorsun. Peki bundan çok emin misin? Planlarına gerçekten bu kadar güveniyor musun?
Siyasetçi güldü:
-Ben planlarımdan ziyade yalanlarıma güveniyorum.
Röportajcı:
-Ya yalanlarını halk yutmazsa…
Siyasetçi daha büyük bir kahkaha attı ve devam etti:
- Düşünmek ve gerçeği aramak zordur. Bu yüzden insanlar yalanı daha çok tercih eder. Hele bir de yalanınız halkta bağımlılık yapmışsa, o zaman ne dersen tutarlar ne verirsen yutarlar.
Röportajcı kendi kendine söylendi:
-Ben de her gün fıkra yazıyordum. Meğerse en büyük fıkra buymuş.
**
Tatlı vaatler insana hoş gelir. İnsan vaatler karşısında aldanmaya meyyaldir. Bu durumu anlatan birçok atasözü var. “Tatlı bir vaat aptalı mutlu eder.” (Belçika Atasözü) “Söz vermek, vermek değildir ama aptalları memnun eder.” (Portekiz Atasözü) Vaat asla gerçeğin yerine geçmez. Bunu ifade eden atasözleri de var. “Ağa kürk vaat etmiş, ama vaat ısıtmaz ki…” (Ukrayna Atasözü) “Vaat edilmiş ata binemezsin.” (Rus Atasözü) Ve vaatlerin arkasındaki boşluğu bir Danimarka atasözü güzel ifade eder. “Vaatler memleketinde insan açlıktan ölür.”
İnsanın yanılgıyı en asgariye indirmesi için yalancının sözlerine itibar edilmemesi gerektiğini öğrenmelidir. Çünkü yalan yalanı doğurur ve yalanın sonu yoktur. Eğer yalana inanan olmazsa yalancı da artık yalan söylemeyecektir. Çünkü yalan işe yaramazsa onu üretmenin anlamı kalmaz. Yalanın işe yaradığı yerde ise hiçbir zaman yalan eksik olmayacaktır. Siyasetçiler yalanın işe yaradığını gördükçe daha çok yalan ve daha büyük yalanlar üretmeye devam edecektir.
Yorum Yazın