Osmanlı Devleti’nin son dönemleri İstanbul’da bir kahvede görevden alınmış kadılar, vekalet bekleyen kadılar, atanmayı bekleyen kadılar buluşur sohbet ederlermiş. İki yıl kadı vekilliği yapan kişi, iki yıl boşta kalıyor ancak iki yıl geçtikten sonra yeniden kadı vekilliğine atanabiliyormuş. Yeniden atanacaklar kendi aralarında birbirlerine soruyorlarmış:
-Sizin kaç ayınız kaldı?
Her biri bir ayım var üç ayım var şeklinde cevap veriyormuş. Bir tanesi “Ben yeni geldim benim yirmi bir ayım var” demiş.
Kahvenin dışında oturup içeriye de kulak misafiri olan bir çingene “yirmi bir ayım var” sözünü duyunca hemen içeri girmiş, söyleyene hitaben:
-Efendi, o yirmi bir ayıdan bir ayıyı bana versen, ben de oynatıp para kazansam, sana da bol bol dua ederim, demiş.
**
Ülkemizde kim ne derse desin, işin gerçeğini araştırmadan herkes kendi ideolojisi doğrusunda anlıyor, ona göre tepki veriyor, tıpkı fıkradaki çingene gibi. Mevlana’nın bir sözü var. “Deniz ne kadar büyük olursa olsun, siz ancak kabınız kadar su alırsınız.” Eğer kabınız darsa ve kirliyse içine ne koyarsanız koyun kirlenir. Neden insanlar siyasi, ideolojik kalıpların dışına çıkıp akılla, mantıkla, erdemle ve iyi niyetle bir meseleye bakamıyor. Acaba işlerine öyle geldiği için mi böyle davranıyorlar? Bu tavır devam ettiği sürece gündemimiz hep kör dövüşü gibi devam edecektir.
Yorum Yazın