Bir köyün muhtarı yol sorunu için Kaymakamı ziyaret ediyor. Köyün çektiği sıkıntıyı anlatıyor. Yol yapımı için Kaymakamdan yardım istiyor.
Kaymakam, “Komşu köyün muhtarı sürekli geliyor, sorunları için işi takip ediyor, biz de onların köyüne hizmet götürüyoruz. Ama sen kaymakamlığa hiç gelmiyorsun.” Diyerek muhtara sitem ediyor.
Muhtar, “Ne yani Kaymakam Bey, biz gelmiyoruz diye, siz kıçınızı kaldırıp köye gelmeyecek misiniz? Bizim sorunlarımızı yerinde görmeyecek misiniz?” diyor.
Kaymakam bu kaba konuşmaya öfkelenip muhtarı odasından kovuyor.
Muhtar dışarı çıkıyor. Kaymakamın odacısı kendi köylüsü, durumu ona anlatıyor. Odacı “Hemen gir özür dile yoksa bundan sonra bizim köye hiç hizmet gitmez.” diyor.
Odacı içeri giriyor. Muhtarın özür dileyeceğini söyleyerek kaymakamı ikna ediyor.
Muhtar makam odasına tekrar giriyor. “Özür dilerim kaymakam bey, ben aslında öyle demek istememiştim” diyor.
Kaymakam, “Hahh şöyle işte, adam gibi konuş, biz de sizin köyünüze hizmet götürelim.” diye karşılık veriyor.
Muhtar bu kez, “Eee Kaymakam Bey, bırakmıyon ki it gibi adamı kapıyon” diyor.
**
Son dönem üst düzey yetkililerin görevleriyle ilgili hata yaptıkları deşifre olunca özür dileyip meseleyi telafi edecek sanıyorsunuz. Fakat ilk hatasından daha büyük gaf yapıyorlar. Ehliyet liyakat olmayınca “Göz yapayım derken kaş çıkarmak” yani İyilik yapayım derken, zarar vermek ya da bir işi düzelteyim derken büsbütün bozmak artık sıradan oluyor.
Yorum Yazın