Dört kurbağa öyküsü gerçeğe tek taraflı bakmanın bizi nasıl yanlışlıklara sürüklediğini anlatıyor.
"Dört kurbağa nehrin kıyısında yüzen bir kütüğün üstüne oturmuşlardı. Kütük birden akıntıya kapıldı ve yavaşça nehrin aşağısına doğru sürüklenmeye başladı. Kurbağalar memnundular ve meraklanmışlardı, çünkü daha önce hiç gemi yolculuğu yapmamışlardı.
Bir süre sonra birinci kurbağa konuştu ve dedi ki:
'Bu gerçekten harika bir kütük.
Sanki canlıymış gibi hareket ediyor.
Daha önce hiç böyle bir kütük görmemiştim.'
Sonra ikinci kurbağa konuştu ve dedi ki:
'Yoo dostum, kütük, diğer kütükler gibi ve hareket etmiyor. Hareket eden nehir, nehir denize doğru koşuyor ve bizi de kütükle birlikte sürüklüyor.'
Ve üçüncü kurbağa konuşup dedi ki:
'Ne kütük ne nehir hareket ediyor.
Hareket eden bizim düşüncelerimiz.
Çünkü düşünce olmadan hiçbir şey hareket etmez.'
Ve üç kurbağa aslında neyin hareket ettiği konusunda çekişmeye başladılar.
Kavga giderek hareketlendi ve gürültü arttı, ama bir türlü anlaşmaya varamadılar.
Bunun üzerine o zamana kadar sessiz kalıp dikkatle onları dinleyen dördüncü kurbağaya döndüler ve onun fikrini sordular.
Ve dördüncü kurbağa dedi ki:
'Her biriniz haklısınız ve hiçbiriniz hatalı değilsiniz.
Kütük, su ve düşüncelerimiz, hepsi birlikte hareket ediyor.'
Ve üç kurbağa çok sinirlendiler, çünkü hiçbiri kendisinin tamamen haklı ve diğer ikisinin tamamen haksız olduğunu kabul etmeye yanaşmıyordu.
Sonra garip bir şey oldu:
Üç kurbağa birleşip dördüncü kurbağayı kütüğün üstünden nehre ittiler... "
**
Hikaye Halil Cibran'dan alınmıştır. Her gün yeni gündemlerle uyanıyoruz. Her değişiklik alkış ve yuhalamalar arasında bir gürültüye sebep oluyor. Kimse "işin aslı nedir, okuyum öğreneyim de işin doğrusu yanlışı için aklı selim bir söz edeyim" demiyor. Toplumsal bilinç gelişmedikçe hiç bir düzenlemenin tek başına bir işe yaramayacağını kimse düşünmüyor. Her değişiklik sloganik bir haykırışla ya kurtuluş ya da ölüm olarak görülüyor. Aslında asıl sorunun bu bakış açısında yattığı algılanamıyor. Bu arada aklı selim laf etsen iki tarafın da düşmanı haline geliyorsun. Hikayedeki dördüncü kurbağaya dönüyorsun. Bu nedenle çoğu zaman fıkra anlatmayı uygun buluyorum. Arif olanlar anlıyor. Cahil olanlarından da husumetinden kurtulmuş oluyorum. Ariflere selam olsun:)
Yorum Yazın