Köyde evin birinde elek lazım olur. Anne kızını komşuya göndererek elek almasını söyler. Kız gider, komşuya emir kipiyle “Eleği ver” der. Komşu kadında “Elek yok” der.
Kız eve gelir annesine, “Elek yokmuş” der.
Sonra anne gidip komşudan eleği istediğinde komşusu eleği alır ve uzatır. Anne, “eleği kızına niye vermediğini” sorunca komşu kadın, “Eee komşu, elek istemenin de bir yolu, yolağı var” diye cevap verir.
**
Anadolu’da bir tabir var. “Oha var öküz durdurur, oha var zelve kırdırır.” (Zelve: Çift öküzünün boyunduruktan çıkmaması için boynunun iki yanından boyunduruğa, aşağıya doğru geçirilen çubuk.) Bu söz, kişi düzgün emir ve talimat vermediği takdirde artık yaptığı işi sürdüremeyeceğini ifade eder.
Eğer doğru sözler, doğru adımlar atılmazsa bunun zararlı sonuçları elbette olacaktır. Nasıl bir köylü düzgün oha demediği için zelvenin kırılacağını biliyorsa, karar merciindeki kişilerin de söz ve adımlarının nasıl bir sonuç doğuracağını çok iyi bilmeleri gerekir.
Yorum Yazın