Bir bayram günü köylü mezarlıkta toplanır. Afiyenoğlu Kadem Yasin okur, Yasin biter, sonra dua eder, dua bittikten sonra da ayağa kalkarak kemençe çalmaya başlar. Orada bulunanlar bu duruma şaşırırlar, köyün muhtarı dayanamaz biraz da öfkeli bir şekilde seslenir:
-Ulan Kadem ne yapaysun?
Afiyenoğlu Kadem gayet sakin bir şekilde karşılık verir:
-Yahu ne yapayum, Kiminun ruhunun yasine ihtiyacı var, kiminin ruhunun kemençeye.
**
(Afiyenoğlu Kadem (1912-1978) Vakfikebir’de yaşamış ve orada vefat etmiş bir nüktedan)
**
Sosyal medyaya bakıyorum herkes ölüm haberleri paylaşıyor. Sosyal medya Karşıyaka Mezarlığı Camisindeki elektronik ölüm bilgileri panosu gibi. Zor dönemlerden geçiyoruz. Çevremizden gelen ölüm haberleri hepimizi sarsıyor, üzülüyoruz. Ama bir yandan da hayat devam ediyor. Bu üzüntülü dönemde zaman zaman biraz tebessüm başlığı ile yazdığım yazılar nedeniyle acaba doğrumu yapıyorum diye tereddüt yaşadığım oluyor. Sonra Amerika’nın efsane başkanı Abraham Lincoln’un iç savaş dönemindeki şu sözünü dikkate alıyorum. “Beyler neden gülmüyorsunuz? Eğer ben gülmezsem gece ve gündüz kanımda dolaşan korkudan dolayı ölebilirim. Sizin de benim kadar bu ilaca ihtiyacınız var.” Yine Afiyenoğlu Kadem’in “Kiminin yasine ihtiyacı var, kiminin kemençeye.” dediği gibi ben de birçoğumuzun gülmeye ihtiyacı olduğunu düşünüyorum.
Yorum Yazın