Hasat zamanı gelmişti. Tarlasına çilek eken çiftçi, çilekleri toplamak üzere üç işçi tutmuştu. Kendisi de tarlada duruyor ve çalışanları gözlüyordu. İşçilerden birinin davranışıdikkatini çekmişti. İşçi, çok güzel gördüğü çileği avucunun içine alıyor, sonra dua eder gibi ellerini hafif yukarı doğru açıyordu. Akabinde dua bitmiş gibi elini yüzüne sürüyor ve avucundaki çileği yiyordu. Çifti onun duasının göstermelik olduğunu, sürekli çilek yediğini anlamıştı. Yaklaşarak işçiye sordu:
-Çilek toplarken iki de bir dua ediyorsun, ne diyerek dua ediyorsun?
-Allah’ım ne güzel nimetler veriyorsun. Sana şükürler olsun. Bu tarlanın da bereketini artır, diyorum.
Çiftçi, onun hırsızlık yaptığını gördüğü gibi bir de üstüne yalan söylediğini biliyordu. Serde şairlik vardı. Ona şöyle cevap verdi:
Yaptığın ne dua ne de dilektir.
Çalınansa bizim güzel çilektir.
Ne Allah ne de biz, buna kanarız
Kandırdığını sanansa gerzektir
Yorum Yazın