Bir fıkra anlatılır.
Bir zamanlar hem zengin hem de bilmeceyi çok seven varlıklı bir zat varmış. Zor bir bilmeceyi çözdüğü zaman çok mutlu olurmuş. Kendisine zor bilmece soranları ödüllendirirmiş. Bu zatın bilmece merakını bilenler hem onun ikramına hem de bahşişine nail olmak için konağına misafir giderlermiş.
Yine bir gün bu zata bilmece meraklısı bir misafir gelmiş. Konak sahibinin huzuruna çıkınca bilmecesini sormuş: “Efendim! Bir döndü oldu, iki döndü oldu, üç döndü oldu. Dördüncü de dönemez oldu. Nedir bu?”
Konak sahibi bilmeceyi bilememiş ama cevabı da çok merak etmiş. Bahşişini uzatmış ve adama cevabını söylemesini istemiş.
Adam şöyle cevap vermiş “Bunun cevabı şalvardır efendim. Şalvar eskiyip rengini kaybedince arkasını öne getirmek suretiyle bir döndürürüz. Sonra dışa dönen iç kısmı da rengini kaybedince tekrar ters yüz ederiz. İkinci döndürme olur bu. Sonra bu kısmı da rengini kaybeder, tekrar ters yüz ederiz. Üçüncü döndü olur. Burası da rengini kaybedince şalvar eskir artık dönemez olur. “
**
Her akşam haberleri dinliyorum. Olaylar öz olarak aynı, sürekli şalvarın ters yüz edilmesi gibi. Yoksulluklar, yolsuzluklar, yozlaşmalar, yobazlıklar, yasaklar, yalakalıklar, yalamalar, yanlışlıklar, yanlılıklar, yapaylıklar, yamukluklar, yakınmalar, yavşaklıklar, yalanlar ortalığa yayılmış. Bunlardan yalıtılmış yalnızların yazgıları da yazarak yozluğu yırtmaya çalışmalarıdır. İşin kötü tarafı şalvarın bir gün dönemez oluşu gibi toplumun çürüyüp yok olmasıdır. Tarih, tarihten silinmiş nice toplumların çöplüğüyle doludur.
Dileğim odur ki artık dönemez olan şalvarı ters yüz etmek yerine yeni şalvar edinmektir. Toplum olarak bu kısır döngüden çıkmak; akıl, bilim ve erdem ışığında yeniden yapılanmaktır.
Yorum Yazın