Psikologlar, kişisel gelişimciler insan ilişkilerinde dikkat edilmesi gereken hususlara sık sık vurgu yapar. Sosyal ilişkilerde; gerektiğinden fazla konuşanlar, sürekli kendilerini övenler, yaptıkları iyilikten bahsedenler, akıl vermeye çalışanlar, her şeye öfkelenenler, her şeyden şikâyet edenler, en küçük hatalara bile tahammül edemeyenler, yaptığı her şeyde onay bekleyenler, herkesin kendine ilgi göstermesini isteyenler toplumda sevilmeyen kişilerdir.
Bu listeye küçük hesap yapanlar da dahildir. Bazıları imkanlarıyla mütenasip olmayan şekilde üç kuruşun beş kuruşun hesabını yaparlar. Bir bardak çayın bile hesabını yapıp onu gündemlerine alanlar, küçük hesapların adamı olur ve küçük insan olurlar.
Bir gün bir çay evinde oturuyor çay içiyordum. Denetimden sorumlu bir belediye görevlisi çay içtikten sonra parasını vermeden kalkıp gitmişti. Çaycı adamın arkasından baktı, bir şey diyemedi sonra bana baktı. “Bunların bir bardak çay kadar değeri var. Bir bardak çay parasına tenezzül ediyor, ödemeden gidiyor” dedi.
Bir Erzurum fıkrası var.
Babaları ölen iki kardeş mirası bölüşmüşler. Fakat küçük kardeş çok cimri, en küçük şeylerin hesabını yapıyor, kılı kırk yarıyormuş. Büyük ağabey, kardeşinin bu tutumundan çok mustarip olmuş. Neyse iğneden ipliğe ne varsa bölüşmüşler.
Küçük kardeş yatağa girmiş, ‘acaba bölüşmediğimiz daha ne var’ diye düşünüp durmuş ve uyuyamamış. Aklına kapıda yatan it gelmiş. Sabahı zor etmiş.
Sabah koşarak ağabeyinin yanına varmış:
-Abi kapıda yatan it ne olacak onu bölmedik, demiş.
Ağabey kardeşine bakmış bakmış, sonra;
-Ula gardaş, bırak o it de babamızın hayrına havlasın dursun… demiş.
Yorum Yazın