Kahve müdavimlerinden biri “Ben bir fincan kahveyi bir yudumda içerim, bu bir marifet işidir” diye çevresine hava atıyormuş. Bunu duyan kahveci, “Sana bir kahve yapayım, bir yudumda iç de görelim, bakalım” demiş.
Kahveci kahveyi yapıp getirmiş. Kahve müdavimi kahveyi ağzına dikmiş ama hemen akabinde bir kısmını avucuna, bir kısmını fincana dökmek zorunda kalmış. Bu beceriksizliği kapatmak için hemen söze başlamış: “Kahve içmek bir ölçü işidir. Ben böyle yaparak önce ağzımın, sonra da avcumun ve fincanın ölçüsünü almış oldum. Ancak ölçüyü aldıktan sonra kahve rahat içilir” demiş.
Gün görmüş geçirmiş kahveci, adama şöyle demiş: “Sıcak kahve ağzının payını verdi, sen diyorsun ki ağzımın ölçüsünü aldım. Beklediğin çıkmadı avucunu yaladın, sen diyorsun ki avucumun ölçüsünü aldım. Sıcaktan dilin yanınca gözlerin fincan gibi açıldı. Sen diyorsun ki fincanın ölçüsünü aldım. Sen ne ölçüsüz adamsın böyle.”
**
Eğitimde, yargıda, ekonomide başarısız uygulamalar olunca bu bir modeldir diyorlar. Tıpkı fıkra gibi. Ama insanlar gerçeği anlamak için sadece kulaklarını kullanmıyorlar, gözlerini de kullanıyorlar. Tıpkı kahveci gibi.
Yorum Yazın