Kabak patlıcana bakmış “Ne o morarmışsın, bir şeye canın mı sıkıldı?” demiş.
Patlıcan, “Nasıl morarmam, derimi soyuyorlar, içimi oyuyorlar, karnımı yarıyorlar”
Kabak ,“Başka türlü bir işe yaramazsın, seni bu halinle vitrine koyup süs yapacak değiller ya”
Patlıcan ,“Yani öyle laf ettin ki tam kabak tadı verdi. Biraz muhabbet edelim dedik kabak çıktın”
** **
Mercimek fasulyeye bakmış “Kendini nimetten mi sanıyorsun” demiş.
Fasulye , “Depolarda çürüyordun kimse yüzüne bakmıyordu adına bir sürü reklam yapıldı, maydanoz gibi her yemeğin içine seni sokmaya çalıştılar. Şimdi kalkmış bana laf ediyorsun”
Mercimek, “Niye bu kadar alındın. İçin için gaz yapıp sonunda patladın değil mi”?
Fasulye “Yav git başımdan. Fırına mı verileceksin, köfte mi olacaksın, çorbaya mı döneceksin? Bizde seni bir şey sandık, mercimek kütüğüne ayak dayadık”
** **
Ormanda iki çiçek gece yarısı yıldızlara bakıp sohbet ediyordu. Biri diğerine “Şu yıldızları seyretmek ne harika bir duygudur. Her gece uzayın boşluğundaki bu muhteşem yıldızları izlerim. Aramızda duygusal bir bağ var. Çiçek ve yıldızlar şiirsel bir ahenk içindeyiz.”
Öbür çiçek düşünceli düşünceli konuşur. “Ben de aynı duygular içindeyim. Ancak şehirde yaşayan soydaşlarımızı düşündükçe onlar adına içime bir hüzün doluyor. Şehirde o kadar çok ışık var ve öyle bir ışık kirliliği oluşuyor ki, onlar bu güzelliği bu bakir ortam içinde seyredemiyorlar.”
** **
Orman yangınından yarı canlı kurtulan iki ağaç dert yanar. “Şu insanlar ya baltayla ya ateşle bize soykırım yapıyor. İnsanların bilmediği bir şey var. Biz insansız yaşayabiliriz. hatta çok rahat da edebiliriz. Ama insanlar bitkisiz yaşayamazlar.” Öbürü devam etmiş.”İnsanlar teknolojide olağanüstü ilerliyor. Ama bizim genetiğimizle oynayarak, üstümüze sürekli tarım ilacı sıkarak, bizi kimyasal gübrelerde yüzdürerek geleceğimizi ve neslimizi yok ediyorlar. Bilmiyorlar ki bu kendilerine kanser olarak geri dönüyor. Bumerang gibi aynı zamanda kendilerini vuruyor. İnsanlar bize yaptıklarıyla kendi geleceklerini kendi elleriyle karartıyorlar. Bunları görünce insanların düşünen hayvan olduğu sözüne inanmıyorum”
** **
Yol üzerinde iki çiçek geçenlere gülümseyerek bakıyordu .Bir ara biri diğerine dönerek “Şu yoldan geçen var ya, o işte Durdu Güneş. İnsanlar arasında o kadar mesele varken tutmuş bitkilerle sohbet ediyor.” Öbürü biraz garipseyip sonra bir hatayı düzeltir gibi konuşmuş. “Bunda ne gariplik var. Şu dünyada aynı geminin yolcuları değil miyiz? Bizler hayat yolunda birbirimize destek veren yol arkadaşıyız. Bir bilge “Bir yıldızı rahatsız etmeden bir çiçeği koparamazsınız” dememiş midir? Bitkilerin hayatıyla ilgilenmek de, insanların hayatı sürdürme çabasının önemli bir unsurudur.”
(Devam edecek)
Durdu GÜNEŞ
Yorum Yazın