Günlük hayatta kafamızı bulandıran yanlış çıkarımlar oluyor. Yanlış bir durumu sonuçtan yola çıkarak doğru kabul etmek. “Hatice’ye değil neticeye bak” demek bunlardan biridir.
Bir arkadaşım anlatmıştı. Arkadaşıyla sohbetlerinde erdemli bir hayatın makam sahibi olmaktan daha önemli olduğunu vurguluyor. Bu görüşe katılmayan arkadaşı ise siyasete girip meclis başkan vekili oluyor. Bir gün bir vesileyle meclis başkan vekili olan arkadaşını ziyarete gidiyor. Meclis başkan vekilinin önünde saygıyla eğilen insanları, güzel sekreterini, şatafatlı odasını görüyor. Meclis başkan vekili bunu gören arkadaşına mağrur bir şekilde “Bak demek ki ben haklıymışım” diyor. Yani "ben bu sonuca ulaştım doğru olan benim. Sen başarısızsın demek ki senin savunduğun erdem doğru değil" anlamında.
Bir hikâye anlatılır.
Bir matematikçinin cahil olan karısı, piyangodan büyük ikramiye kazanır. Matematikçi kocası nasıl kazandığını sorar,
Karısı anlatmaya başlar: "Rüyamda dokuz rakamını üç kere gördüm. Bunları çarptım, otuzdokuz olduğuna karar verdim. Gittim otuzdokuzla başlayan piyango biletini aldım."
Kocası şaşırır ve "Ama üç kere dokuz, otuzdokuz etmez ki" der.
Karısı sen ne biliyorsun der gibi cevap verir. "Sen matematikçi olabilirsin ama piyangoyu ben kazandım."
“Kıroyum ama para bende” “Cahilim ama güç bende” gibi sonuçtan yola çıkıp bir yanlışı doğru veya cehaleti iyi göstermek bir safsatadır. Doğru doğrudur, yanlış yanlıştır, cahil cahildir. Şöhret, servet ve makam yanlışları doğru, çirkinleri güzel yapmaz.
(Devam edecek)
Yorum Yazın