Demokrasilerin olmazsa olmazlarından olan hür, adil ve güvenli yapılan seçimlerdir. Seçilmişlik ve tercih edilmişlik dünyanın en tatlı, nefsimizi okşayan en güzel duygulardandır. Siyasetteki seçilmişlikte farklı değildir. Siyasette seçilmişliğin sonucunda güç vardır, sosyal saygınlık vardır. Seçilmişler kolay kolay iktidarlıklarını bırakmak istemezler. Bazen bu isteklerini illegal yollara başvurarak sürdürmeye çalışırlar.
Son günlerin siyasi söylemleri içinde en popüler cümle “giderse yerine kim gelir” Bu cümlenin gizli öznesi bir “vazgeçilmezlik” halidir. Ki demokrasilerde böyle söylemler seçmen nezdinde itibar görmez. Söyleyene ters etki yapar. Vazgeçilmezlik yaptığınız güzel eylemlerle, vatandaşlara yaşattığınız refah ortamıyla, ülke kaynaklarını rantabl kullanmışlığınızla doğru orantılıdır. Gayrisi, kandırmaya, seçmeni aldatmaya girecektir. Kendinizin vazgeçilmez olmadığını, daha iyi özellikleri olanların varlığıyla anlayacak, anlaşılacaktır. Hiç merakınız olmasın.
“Tayyip Erdoğan giderse yerine kim gelecek?” İktidarın sıklıkla başvurduğu, kullandığı bir soru ve propaganda aynı zamanda bir üstünlük kurma söylemidir. Tamamen yanlış denilmez, doğruluk payı da çok yüksektir. Ancak bu yükseklik Tayyip Erdoğan’dan daha özellikli biri çıkıncaya kadardır. Çıkar mı, çıkar! Daha iyi oluşuna ben mi karar vereceğim? Evet, ben dahil ülke yönetimine yetki verecek milyonlarca Türkiye Cumhuriyeti Vatandaşı! Bir uzun çıkar, kısalığınızın gerçekliğini açığa çıkarıverir.
HAK GELİNCE BATIL ZAİL OLURMUŞ!
Yaşlı bir bilge, çölde bir vahada oturmuş, düşünüyormuş.
Genç birisi, ona yaklaşır ve der ki:
- “Lütfe! beni öğrencin olarak kabul eder misin?”
Bilge, parmağıyla kumların üzerinde düz bir çizgi çeker;
- “Çizgiyi kısalt” der.
Genç, avuçlarıyla çizginin yarısını siler.
Bilge der ki:
“Git, öğren de gel!”
Aradan bir süre geçtikten sonra delikanlı tekrar gelir. Bilge, yine bir çizgi çizer:
- “Kısalt!” der.
Delikanlı, bu kez çizginin yarısını avucu ve dirseğiyle kapatır. Bilge, onu da kabul etmez:
-Git, öğren de gel!
Uzun bir zaman sonra delikanlının tekrar yanına geldiğini gören Bilge,kumların üzerine yine bir çizgi çeker ve onu kısaltmasını ister.
Delikanlı:
“Çok düşündüm ama bulamadım efendim. Siz kısaltır mısınız?”
Bilge, çizginin yanına daha uzun bir çizgi çeker:
“İşte şimdi kısaldı.”der.
BİR SEFERDEN BİR ŞEY OLUR
Son günlerde sosyal medyada sıkça rastladığım “KIRIKCAM TEORİSİ” var. Teoriyi oluşturan olaya, hayatınızda ve çevrenizde muhakkak rastlamışsınızdır. Ancak; o şahit olduğunuz olayın bu adla anıldığını belki de yeni duyacaksınız. Ben yeni duydum. Bu haftaki yazımda bu konuyu işleyip, sizlerle paylaşmak istedim. New York’un efsanevi efsane Belediye Başkanı Giuliani; "Suçlarla mücadeleyi nasıl başardın" sorusuna şöyle bir cevabı olmuştu.
Terk edilmiş, kullanılmayan, sürekli girilip çıkılmayan binaların, ilk kırılan camlarını süratle tamir ettirdim. Yine, bir cadde üzerinde veya bir köşe başında, bir ağacın altı veya bir elektrik direğinin dibine atılan ilk çöpü süratle kaldırttım. İlk yapılan kötü hareketlere, derhal müdahale edilmediğinde, insanlar o hareketin devamını getirip, alışkanlık haline dönüştüreceklerdi. İlk kırılan camı tamir ettirmeseydim kesinlikle diğer camları da kıracaklar, bir müddet sonra binaya girilip suç işlenebilecek bir yer haline dönüştüreceklerdi.
Yine bir ağacın veya bir elektrik direğinin altına atılan bir çöpü süratle aldırtmasaydım, o yeri kısa sürede çöplük haline dönüştüreceklerdi. Bu teori “bir seferle bir şey olmaz” demeyi çürütüyor, ilk seferin ne kadar önemli olduğunu anlatıyor. Her kötü olayın devamı ve büyümesi ilkiyle başlıyor. Siz müdahale ederseniz o alışkanlık halini almayacak, o binanın diğer camları kırılmayacak, direklerin dipleri çöplük haline dönüşmeyecektir. O yerlerin sahipli ve bir sorumlusunun olduğunun anlaşılması, kötü hareketin devamına müsaade etmeyecektir.
"İlk camın kırılmasına, ya da çevreyi kirleten ilk çöpe, ilk duvar yazısına izin vermemek gerek. Aksi halde kötü gidişatı engelleyemeyiz."
Yorum Yazın